De eerstvolgende lotgenotenbijeenkomst is op zaterdagmiddag 11 januari 2020. Aanmelden kan tot maandag 6 januari 2020.

Voor wie?

De doelgroep van dit lotgenotencontact zijn achterblijvers van bij de politie gemelde vermiste of verdwenen personen. Conform de definitie van de politie is iemand vermist of verdwenen:

• wanneer deze persoon tegen redelijke verwachting in, afwezig is uit zijn/haar gebruikelijke en/of veilig geachte omgeving;
• waarvan de verblijfplaats van de betreffende persoon onbekend is;
• wanneer het in diens belang en/of in het belang van diens achterblijvers is dat de verblijfplaats wordt vastgesteld.

Hoe verloopt een lotgenotenbijeenkomst?

Dit lotgenotencontact heeft dezelfde inhoud als de vroegere maandelijkse Huiskamergroep. In een veilige sfeer kun je met andere achterblijvers van een vermissing of een verdwijning even op adem komen en van gedachten wisselen.

Als achterblijver van een vermiste dierbare heb je met emoties te maken, die met geen enkele andere situatie te vergelijken zijn. De bedoeling is om als klankbord voor elkaar van elkaars ervaring te leren, en ‘even bij te tanken’. De bijeenkomsten zijn niet therapeutisch, wel elkaar ondersteunend vanuit ieders eigen ervaring.

Ik zorg er daarbij voor dat iedereen aan bod komt en geef waar nodig ook bijkomende informatie (doorverwijzingen bij een concreet probleem over een vermissing, wat juridisch of praktisch van aard kan zijn, psycho-educatie, e.d.). Ook kan het zijn dat ik een extra lotgenotenbijeenkomst organiseer bij heel gelijkende aanmeldingen (bij voorbeeld, voor langdurige vermissingen, bij heropening van Cold Cases, e.d.).

De groep is een doorlopende groep van lotgenoten. Iedereen kan naar gelang de behoefte aan lotgenotencontact aan een bijeenkomst deelnemen. Er kunnen zich steeds nieuwe achterblijvers aanmelden.

Wat wordt er zoal besproken?

Alle gevoelens die met de realiteit van een leven met een vermiste dierbare te maken hebben, krijgen tijdens de bijeenkomsten de ruimte. Dit kan gaan over de laatste ontwikkelingen in het zoeken naar je dierbare, maar ook over emoties, zoals:

‘Hoe ga je om met de onmacht?’
‘Hoe ga je om met het onbegrip van je omgeving?’
‘Hoe ga je om met je verdriet?’
‘Hoe ga je om met je verlangen naar hem/haar?’
‘Hoe creëer jij ruimte voor jezelf en voor blijdschap?’
‘Hoe pak je de draad van je leven weer op?’
‘Heb je daar schuldgevoelens over?’

Deze groep wordt vooral als steunend ervaren omdat de herkenning bijzonder groot is als je andere lotgenoten hoort praten over hun ervaringen. Alle emoties, zorgen en vragen kunnen zonder oordeel besproken worden. Ieders eigen wijsheid en inzichten staan hier centraal.

Enkele ervaringen van deelnemers vind je verder op deze pagina.

Hoe aanmelden?

Het aanmeldingsformulier vind je hier. Aanmelden kan tot 5 dagen voor de bijeenkomst en is definitief na ontvangst van je gegevens en deelnamegeld per overschrijving.

Indien je te laat afzegt (4 dagen voor de datum) of niet komt, wordt het deelnamegeld voor die dag in rekening gebracht voor gemaakte kosten (administratie- en huurkosten, het afzeggen van andere deelnemers en het opnieuw plannen van de bijeenkomst).

Bij tijdig afzeggen of overmacht stort ik het deelnamegeld voor die bijeenkomst terug op je rekening.

Waar, wanneer en groepsgrootte

• locatie: in Schoonhoven. Adresgegevens ontvang je na aanmelding. De locatie is rolstoelvriendelijk, met gratis ruime parkeerplaats en openbaar vervoer op enkele minuten wandelafstand.
  
• elke eerste zaterdagmiddag van de maand van 14.00 tot 16.30 uur.
  
• de lotgenotenbijeenkomst gaat door bij 3 deelnemers. Maximum groepsgrootte 8 deelnemers.
• het deelnamegeld bedraagt 1x €15 per keer tot 3 deelnemers wonend op hetzelfde adres (koffie, thee en koekjes inbegrepen).
  
  

Voor wie is deze lotgenotenbijeenkomst niet?

Om de dynamiek van deze lotgenotengroep zoveel als mogelijk authentiek te houden en te beschermen, heb ik uit het contact met lotgenoten en eigen ervaring het volgende geleerd. Een vrijwillige verdwijning houdt op een verdwijning te zijn van zodra er een adres van de verdwenen dierbare gekend is. Dit impliceert namelijk een mogelijkheid tot concreet contact. En net dát maakt het verschil in alle zware emoties die bij een vermissing of vrijwillige verdwijning komen kijken. Ook als blijkt dat een hernieuwd contact niet (meer) gewenst is door degene die verdwenen was, omdat hij of zij elders een nieuw bestaan wil opbouwen. Een andere vorm van verwerking is dan aan de orde. De ondersteuning bij deze verwerking kan ik desgewenst tijdens een reeks individuele gesprekken na afspraak aanbieden.

In het verleden hebben zich daarnaast ook mensen aangemeld die wel degelijk een verlies leden, maar van een andere soort, zoals bij voorbeeld door een overlijden dat onverwacht was, een ongewenste echtscheiding, door ouderverstoting (PAS) na of tijdens een echtscheiding, of contactverlies door een persoonlijkheidsproblematiek van de afwijzende dierbare. Deze mensen kan ik helaas ook niet in de lotgenotengroep verwelkomen, en verwijs ik naar een voor hen passende lotgenotengroep of naar hun huisarts. Deelname aan de training ‘Op weg met het gemis‘ zou voor hen -na een intake gesprek- dan weer wel mogelijk zijn.

Enkele ervaringen over de lotgenotengroep

Y. mist haar broer die sinds 1,5 jaar vrijwillig verdwenen is. Zij heeft 4x deelgenomen aan de lotgenotengroep: “De lotgenotengroep heeft een groot verschil gemaakt. Ik kon mijn emoties en angsten delen met andere achterblijvers waardoor mijn gevoel van eenzaamheid over de verdwijning verdween. Ik kon niet altijd bij de groepsbijeenkomst aanwezig zijn door mijn werk, maar het was een heel aangename groep en in deze zware tijden noodzakelijk”.

M. mist haar zus (>30 jaar vermist) en heeft 12 x deelgenomen aan de lotgenotengroep: “Praten met lotgenoten gaf me zoveel kracht, erkenning en herkenning. Het was een verrijking in mijn verwerking”.

M.-E. mist haar zoon die sinds 1 jaar en 3 maanden vrijwillig verdwenen is, zij heeft 10x deelgenomen aan de lotgenotengroep: “Deze bijeenkomsten waren voor mij emotioneel, maar warm en begripvol en met een traan én een lach. Hier kon ik zijn wie ik écht ben met al die emoties. Ik voelde me serieus genomen en kreeg begrip voor al mijn verdriet en onzekerheid. Het is heel fijn om dit te kunnen delen met lotgenoten. Na een bijeenkomst kon ik er even weer tegenaan”.

C. mist haar dochter die sinds 5 jaar vrijwillig verdwenen is, ze heeft 1x deelgenomen aan de bijeenkomsten: “De afstand was een hindernis voor mij, maar de lotgenotengroep heb ik als steunend en prettig ervaren. Na jaren van eenzaamheid, voelde ik me eindelijk gehoord en had ik het gevoel dat ik niet veroordeeld werd en dat er niet geoordeeld werd over mijn situatie”.